ΑΔΕΔΥ ΡΟΔΟΠΗΣ: Σεπτεμβρίου 2010

ΘΕΣΕΙΣ-ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ

ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΚΙΝΗΜΑ

ΠΡΟΣ ΤΟ 34^Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΔΕΔΥ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ –ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΑΔΕΔΥ

ΚΟΜΟΤΗΝΗ 10/9/2010

Συνάδελφοι.

Το 34^ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ πλησιάζει σε μια συγκυρία πολύ δύσκολη για την κοινωνία , για το συνδικαλιστικό κίνημα που πρέπει να σταθεί όρθιο ως μοναδικός πυλώνας εμπιστοσύνης σε αυτήν την κωμικοτραγική λαίλαπα θεσμικών και οικονομικών δεδομένων.

Η κρίση της κοινωνίας αποτυπώνεται καθαρά και στο συνδικαλιστικό κίνημα .

Α. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Μετά την μεταπολίτευση και την αύξηση των λαϊκών δυνάμεων στην κοινωνία δημιουργήθηκε ταυτόχρονα και η ανάπτυξη του μαζικού κινήματος που έφερνε συγκεκριμένα γνωστά χαρακτηριστικά. Η παρουσία του και η εκμετάλλευση από το πολιτικό σκηνικό έφερε την σταδιακή ανασύνθεση του μαζικού κινήματος και τον μετέπειτα κατακερματισμό αυτού του ιδίου συνδικαλιστικού κινήματος που είχε δημιουργηθεί ,παράλληλα , ήδη στο μαζικό κίνημα.

Επίσης το άλλο φαινόμενο της εποχής , ήταν η άμεση επέμβαση του πολιτικού-θεσμικού αιτήματος της πολιτικής να έχει τις προσβάσεις στο μαζικό χώρο και μετέπειτα την εδραίωσή της στο συνδικαλιστικό κίνημα μέχρι σήμερα με τις γνωστές συνέπειες.

Στην δεκαετία του ΄80 και από την πλευρά της παραγωγικής διαδικασίας και της βιομηχανίας , μπήκαν κάποιες σταθερές προϋποθέσεις , θεσμικές , κοινωνικές , οικονομικές και ιδεολογικές ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες νέων συνδικαλιστικών μορφών μέσα στην ίδια την εξουσία και την δημιουργία του παραδοσιακού συνδικαλισμού-εργατοπατερισμού .

Στην Δημόσια Διοίκηση τα πράγματα ήταν πιο απλά και πιο ισοπεδωτικά με αποτέλεσμα το φαινόμενο του κομματισμού να επικρατεί.

Τέλος η συνεχείς διεκδικήσεις σε οικονομικό επίπεδο έφερε στο προσκήνιο την ΄΄ενασχόληση΄΄ του συνδικαλιστικού κινήματος μόνο στο μισθολογικό και οικονομικό θέμα και απουσίαζε από τα άλλα ζητήματα όπως της ανεργίας , της ανάπτυξης , της αναδιανομής του πλούτου ,της σχέσης συνδικάτου και κυβέρνησης κλπ με αποτέλεσμα την μη ύπαρξη δυναμικής για το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα.

Στα προηγούμενα συνέδρια , από το 27^ο έως και το 33^ο , διαπιστώθηκαν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει το δημοσιοϋπαλληλικό συνδικαλιστικό κίνημα σε όλα τα επίπεδα του , καταστατικά, οργανωτικά και οικονομικά , αλλά αντί να μειώνονται και να επιλύονται διαπιστώνεται η διόγκωσή τους.

Η αναξιοπιστία κάποιων συνδικαλιστικών στελεχών , για πολιτικές –κομματικές συμπεριφορές καθώς και φιλοκυβερνητικές απόψεις δημιουργούν δύσκολες καταστάσεις και απομάκρυνση από τα συνδικάτα .

Η αδράνεια των οργάνων, τα έντονα φαινόμενα κομματικοποίησης , η παραταξιακή αποσύνθεση , η φτώχεια των συνδικάτων, συντεχνιακές δομές, οι αντιλήψεις διαχείρισης καθώς και ο κατακερματισμός και η πολυδιάσπαση σε συνδικάτα σφραγίδες και μονομελών ΔΣ , δεν επέτρεψαν στο συνδικαλιστικό κίνημα να απεγκλωβιστεί εύκολα από την παραδοσιακή στρατηγική του .

Και πρέπει να αλλάξει το γρηγορότερο.

Από την Λέσχη των δημοσίων υπαλλήλων και την Πανυπαλληλική Επιτροπή μέχρι τη ΣΔΥΕ και την ΑΔΕΔΥ , ως κυριότερος εκφραστής των δημοσιοϋπαλληλικών συμφερόντων, και η καταλυτική παρουσία του δημοκρατικότατου Νόμου 1264/1982 , θα πρέπει να δικαιώσει όλους τους αγωνιστές του παρελθόντος.

Β. ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ

Η διεκδίκηση και η κατοχύρωση θεσμικών – οικονομικών αλλαγών αποτελεί κορυφαία επιλογή για το συνδικαλιστικό κίνημα.

΄Ενας λόγος παραπάνω για το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα είναι να καταφέρει να συνδυάσει και την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης , να γίνει αποτελεσματική, σύγχρονη και κοινωνικά λειτουργική ικανή να παρέχει πλήρη εξυπηρέτηση στον πολίτη , να στηρίζεται στο ανθρώπινο δυναμικό που οι νέες συνθήκες το απαιτούν για να έχουμε ένα σύγχρονο κράτος.

Οι παρακάτω απόψεις , είναι για να μπορέσουμε να αναβαθμίσουμε τον ρόλο του συνδικαλιστικού στελέχους ως φορέα συγκεκριμένων αξιών , όπως έντιμη –σωστή εκπροσώπηση ,αγάπη για το κοινό όφελος ,απαλλαγμένος από φανατισμούς από πολιτική κηδεμονία ,πρωτοπόρος ,καθοδηγητής αγώνων, αποφασιστικός, ενωτικός , δημοκρατικός κλπ , και να εμποδίσουμε τις αρνητικές παραμέτρους που σήμερα έχουν γίνει καθεστώς όπως ιδιοτέλεια, αγώνας για το δικό του συμφέρον , κομματικός κλπ.

Για την χάραξη σωστής πορείας και για ασφαλή πλεύση δεν αρκεί μόνο η επιλογή του τελικού προορισμού. Χρειάζεται ακριβής γνώση και του σημείου εκκίνησης και των προδιαγραφών του σκάφους και της πορείας που έχει διανυθεί και της θέσης στην οποία σε κάθε συγκεκριμένη στιγμή βρίσκεται. Και αυτό πρέπει να κάνουμε κάθε στιγμή.

Πεποίθησή μου είναι , ότι πρέπει να γίνει μια βαθιά συνδικαλιστική αλλαγή. Στην αντίθετη περίπτωση το άμεσο μέλλον του συνδικαλιστικού κινήματος δεν θα είναι καθόλου ευχάριστο. Ο προβληματισμός για τους τρόπους και τα μέσα μιας ουσιαστικής παρέμβασης στην νέα πραγματικότητα διαπερνά όλα τα συνδικαλιστικά κινήματα της Ευρώπης και της ( EPSU) Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσίων Υπηρεσιών , κάτω από διαφορετικές συνθήκες.

Σε αυτή την συγκυρία όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι ο συνδικαλισμός είναι στριμωγμένος , γιατί αδυνατεί με τις παλαιές δομές του και την παραδοσιακή στρατηγική του να όρθωση το ανάστημά του απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα και στις πρακτικές του.

Είναι ανάγκη ότι από αμυντική μειοψηφική παρουσία το συνδικαλιστικό κίνημα θα πρέπει να επιβάλλει την επιθετικότητά του. Επιβάλλει ταυτόχρονα , η επιθετικότητα , την προώθηση της στρατηγικής του για ευρύτερη συμμετοχή του συνδικαλιστικού κινήματος στα κέντρα λήψης αποφάσεων για μετασχηματισμό της υπάρχουσας διεφθαρμένης εξουσίας και τον ουσιαστικό λόγο να πρωταγωνιστήσει.

Νέες αναζητήσεις λοιπόν, προϋποθέτει σοβαρή οργανωτική , ιδεολογική και θεωρητική δουλειά. Προϋποθέτει ρήξη με το παρελθόν και ανατροπή μέχρι σήμερα πρακτικής του. Προϋποθέτει αλλαγή όλων των οργάνων εκλογής αντιπροσώπων στο πρωτοβάθμιο , δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο.

Οι παρακάτω αλλαγές στην δομή και αναδιάρθρωση του συνδικαλιστικού κινήματος θα επιφέρει τον απεγκλωβισμό του συνδικαλιστή από τους υπηρεσιακούς μηχανισμούς , καταργούν την πελατειακή σχέση συνδικαλιστικής ηγεσίας και βάσης και θα εκπροσωπούνται με συνδικαλιστές που θα είναι απερίσπαστοι στο ταξικό έργο τους. Θα πρέπει , βέβαια , να ακολουθηθεί και η παράλληλη διαδικασία της τροποποίηση –ίσως- του Ν.1264/82 και την αλλαγή των καταστατικών σε βάση κάποιων χαρακτηριστικών:

Γ. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ – ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΔΟΜΗ

· Της περιφερειακής , γεωγραφικής – ενοποιημένης εκπροσώπησης( ενοποίηση των συνδικάτων όπως αυτών των ομοσπονδιών στην ΑΔΕΔΥ ανά περιφέρεια-γεωγραφικά διαμερίσματα ,με ανώτερο καθοδηγητή την αναβάθμιση της λειτουργίας του ΠΕ.ΣΥ.Σ ΑΔΕΔΥ )

· Ενοποίηση ομοειδών Ομοσπονδιών .Την ύπαρξη 5-7 Ομοσπονδίες και αντίστοιχα πρωτοβάθμια συνδικάτα ( π.χ. Ενοποίηση όλων των ομοσπονδιών στο σκέλος με κοινό χαρακτηριστικό τον ασφαλιστικό φορέα ή την εργασία που προσφέρει ή την ειδικότητα ) . Σκέψη: Μία ομοσπονδία αυτή των υπαρχόντων 6 ομοσπονδίες στο υπουργείο παιδείας. Μία ομοσπονδία με τις υπάρχουσες 6 ομοσπονδίες του υπουργείο ανάπτυξης . Μία ομοσπονδία τα ασφαλιστικά ταμεία 7 σημερινά. Υπουργείο Εθ. Αμύνης με εσωτερικών5 σημερινές ομοσπονδίες. Σε μία τέλος χωριστά οι ομοσπονδίες Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Υγείας .

· Την αντίστοιχη οργάνωση σε Βαλκανικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο συνδικάτο για την καλύτερη αλληλοϋποστήριξη στα προβλήματα της εργατικής και υπαλληλικής τάξης

· ΄Αμεση εκλογή προέδρου από όλα τα μέλη( και όχι από τα ΔΣ) σε όλες τις βαθμίδες.

· Η εκλογή αντιπροσώπων από το πρωτοβάθμιο στο δευτεροβάθμιο και στο τριτοβάθμιο για θέση στα ΔΣ να γίνεται με χωριστό ψηφοδέλτιο.

· Την συμμετοχή όλων των ΔΕΚΟ ( τράπεζες , ΔΕΗ , ΟΤΕ, Ταχυδρομεία κλπ) στην ΑΔΕΔΥ λόγω σχέσεις εργασίας )

· Την ουσιαστική και πρακτική νομιμοποίηση των Νομαρχιακών Τμημάτων με την εκπροσώπηση του Προέδρου σε συνέδρια με πλήρη δικαιώματα ( λόγου & εκλογής). Με την εφαρμογή του δικαιώματος εκλογής του αυτόματα καταργείται και η σημερινή του δομή και εντάσσεται σαν το τριτοβάθμιο όργανο στην περιοχή ή στο νομό . Αυτονομία σε όλα τα πεπραγμένα λειτουργίας του. Οικονομική αυτάρκεια από μόνιμη καταβολή από πόρους(βλ .οικονομική αυτοτέλεια)

· Την ποσοστιαία εκπροσώπηση από Περιφέρεια και Ομοσπονδίες( για τους 85 ή λιγότερους συμβούλους της ΑΔΕΔΥ να εκλέγονται άμεσα 50% από περιφέρεια και 50% από Ομοσπονδίες- βλ.τροπ/ση καταστατικών)

· Την οικονομική αυτοτέλεια των συνδικάτων από δικούς της πόρους αλλά και εισφορές σε ταμεία ( υποχρεωτική η καταβολή σε ποσοστά συνδικάτου –Ομοσπονδία-ΑΔΕΔΥ της αποζημίωσης του ημερομισθίου της 1^η ΜΑΗ , ποσοστιαία εισφορά από την Εργατική Εστία κλπ).

· Την υποχρεωτική δημιουργία ταμείων αλληλοβοήθειας για τους εργαζόμενους από τις εισφορές- πόρους των συνδικάτων για κάλυψη απεργιών , προβλημάτων συναδέλφων σε όλα τα συνδικαλιστικά επίπεδα.

· Τροποποίηση συνδικαλιστικών αδειών για τα μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας ΑΔΕΔΥ νομού σε εφαρμογή –επέκταση- του 1264/82 με την εξής διαφοροποίηση: Πρόεδρος , Γ.Γραμματέας και αναπληρωτής Πρόεδρος απο15 μέρες σε μηνιαία βάση. Οι άλλες θέσεις όπως ισχύουν.

· Την ρητή απαγόρευση των συνδικαλιστικών στελεχών να χρησιμοποιούν την συνδικαλιστική τους ιδιότητα για εφαλτήριο σε τοποθετήσεις πολιτικών θέσεων αν δεν περάσουν δύο(2) τριετίες εκτός συνδικάτων όλων των βαθμίδων.

· Την υποχρεωτική εφαρμογή σχέσης σύνδεσης με απολαβές-κατακτήσεις απεργιών με δέκτες μόνο τους απεργούντες εργαζόμενους.

· Ανασυγκρότηση της κοινωνικής και εργασιακής βάσης των συνδικάτων, αναβάθμιση εμπιστοσύνης της σχέσης εργαζόμενου –συνδικάτου ,σχέση εμπιστοσύνης συνδικάτου –Δημόσιας Διοίκησης για την αναβάθμιση των υπηρεσιών , την αναβάθμιση της σχέσης συνδικάτο-κοινωνία σαν δύναμη παρουσίας κλπ)

· Την ουσιαστική ανάδειξη του ρόλου του συνδικάτου στην σημερινή δύσκολη συγκυρία. Γνωριμία- τρόπους –θέσεις –τεκμηρίωση , τα στοιχεία για ισχυρά συνδικάτα.

· Μίνιμουμ διεκδικητικό πλαίσιο με αντίστοιχες μορφές πάλης , νέους τρόπους αγωνιστικών κινητοποιήσεων , κλιμάκωση θέσεων και αντίστοιχους τρόπους αγωνιστικότητας.

Δ. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ –

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΩΝ –ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ.

Τα ανωτέρω για να εφαρμοστούν θα πρέπει να γίνει οπωσδήποτε τροποποίηση των καταστατικών όλων των βαθμίδων του συνδικαλιστικού κινήματος.

Στις κάτωθι περιπτώσεις με γνώμονα το καταστατικό της ΑΔΕΔΥ.

ΑΡΘΡΟ ΑΠΕΡΓΙΩΝ

Για την προκήρυξη απεργίας θα πρέπει πρώτα να έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες σχετικά με την γνωστοποίηση του θέματος καθώς και την εξάντληση των άλλων πρόσφορων μορφών κινητοποιήσεων( στάσεις , αποχή από διάφορα θέματα , πορείες κλπ) και αποκορύφωμα αυτών να είναι η απεργιακή κινητοποίηση.

Γενικής Συνέλευσης αποφασίζει με ενισχυμένη πλειοψηφία - ¾ αυτής- για την απόφαση της απεργίας. Το ΔΣ θα εκτελεί την απόφαση και τον σχεδιασμό της κινητοποίησης.

ΑΡΘΡΟ 31

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3

Η εκλογή των 85 συμβούλων για τα επόμενα 3 χρόνια προσαρμογής θα εκλέγονται από Ομοσπονδίες και Περιφέρειες ως εξής:

· 42 σύμβουλοι θα εκλέγονται από τις υπάρχουσες 6 ομοσπονδίες από 7 συνέδρους η κάθε μία. Αποτελεί το 50% του συνόλου των συμβούλων.

· 43 σύμβουλοι θα εκλέγονται από τις 13 περιφέρειες από 3 συνέδρους η κάθε μία πλην των 4 πρώτων με μεγαλύτερο αριθμό ψηφισάντων, που θα εκλέγουν 4 συνέδρους .Αποτελούν το υπόλοιπο 50% των συμβούλων.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4

Η εκλογή των ανωτέρω συμβούλων πραγματοποιείται από τα Νομαρχιακά Τμήματα των νομών της περιφερείας.

Υποψηφιότητες έχουν δικαίωμα να καταθέσουν όλοι οι εργαζόμενοι μέλη του συνδικάτου ή σωματείου.

Εκλογή κάθε αντιπροσώπου από κάθε νομό θα είναι ένας και στην δεύτερη διαδικασία εκλογής – πάλι από τους νομούς δια μέσου ΝΤ – θα εκλέγονται οι 3 από το σύνολο των εκλεγμένων νομών και σύμφωνα με το άρθρο 33.

ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΒΑΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ ΡΟΔΟΠΗΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Σ.Ε-ΙΚΑ ΑΝ.ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ &ΘΡΑΚΗΣ

ΑΔΕΔΥ ΡΟΔΟΠΗΣ

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Ετικέτες

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Κινητοποιήσεις

Αναγνώστες